Λαογραφικά του Σεπτεμβρίου

Ο Σεπτέμβριος -Τρυγητής- παράγεται απ' τη λατινική λέξη Septem (=ο αριθμός Επτά). Ήταν ο έβδομος μήνας του ρωμαϊκού ημερολογίου, τότε που ο χρόνος άρχιζε από το Μάρτιο.

Η πρώτη Σεπτεμβρίου -Πρωτοσταυριά- ορίστηκε από το 313 μ.Χ. ως αρχή των θρησκευτικών δεκαπεντάχρονων περιόδων της λεγόμενης Ινδίκτου. Τις Ινδίκτους τις καθιέρωσαν οι Άγιοι Πατέρες -επηρεασμένοι από τους Ρωμαίους- για φορολογικούς, κυρίως, σκοπούς.
Την Πρωτοσεπτεμπριά οι αγρότες «καλούσαν» με διάφορους τρόπους και τεχνικές, που θυμίζουν αρχαία Θεσμοφόρια, το «πνεύμα της βλαστήσεως». Ο σπόρος που ήταν προορισμένος για τη σπορά «στέλλεται εις την εκκλησίαν, δια να ευλογηθεί». Στην Κω, κρεμούν στο εικονοστάσι το σύμβολο της «Αρχιχρονιάς»: μια αρμαθιά από ρόδι, σταφύλι, κυδώνι, σκόρδο και φύλλο από τον πλάτανο του Ιπποκράτη.
Τρυγητής: «Η πρώτη ημέρα του Τρυγητή χαιρετιζόταν στη Θράκη με τύμπανα και τραγούδια. Οι ληνοί συνοδεύονταν δ' ομάδων ορχουμένων και αδόντων. Την νύκτα παρέες προσωπιδοφόρων εν τυμπάνοις και αλαλαγμοίς τρέχουν στους δρόμους».
Τα δρώμενα αυτά θυμίζουν αρχαία Οσχοφόρια, στα οποία νέοι φορώντας στεφάνια από κλαδιά αμπέλου (όσχους) ξεκινούσαν από το ναό του Διονύσου πηγαίνοντας προς τους αμπελώνες και τα πατητήρια.
Λέγεται επίσης Σταυρός και Σποριάς.
Το Σεπτέμβριο ο τρύγος συνεχίζεται, ενώ αρχίζει η σπορά και το όργωμα.
 
(από το site http://www.paidika.gr)
« Προηγούμενο | Επόμενο »

ΣΤΑΜΑΤΙΑ ΣΤΑΜΑΤΗ